Boek 2. Pikadon.

1 Zakelijke gegevens.

A Titel= Pikadon.

B Schrijver= Herman van Campenhout.

C Uitgever= Het Davidsfonds.

Jaar van verschijnen= 27 Februari 2007.

Aantal bladzijden= 83 bladzijden.

2 Samenvatting van het boek.

Daiji Nakamura is een Japanse jongen die samen met zijn klasgenoten aan het studentenwerkplan werkt. Dat is een groep die huizen om belangrijke en grote gebouwen afbreekt. Daiji woont in Hiroshima in de 2^de wereldoorlog, in 1945. Zijn vader zit in het leger en vecht tegen de Amerikanen (de westerse duivels.) Op een warme ochtend loopt hij zoals gewoonlijk naar school toe. Kyoko, een goede vriendin van Daiji komt hij tegen. Ze lopen samen een stukje verder. Dan loopt Daiji alleen naar school. Als hij op school komt moeten ze gelijk in grote groepen gaan staan. Ineens zien ze een vliegtuig waar een grote zilveren buis uit komt vallen. Normaal gaat het luchtalarm af, maar nu niet. Als de grote zilveren buis de grond raakt zien ze een enorme lichtflits en horen ze een enorme knal. Ze moeten allemaal zo snel mogelijk naar de schuilkelders, maar Daiji word omvergeblazen door de sterke wind van de bom. Als de wind is verminderd rent hij zo snel mogelijk naar huis. Onderweg ziet hij een meisje met schaafwonden huilend voor een kapot huis staan. De hele straat was verwoest. Hij wou zo snel mogelijk naar huis, maar normaal moest je een brug oversteken. Die was nu helemaal kapot en ingezakt. Een oude vrouw is er niet goed aan toe na de bom en rust bij Daiji uit. Na een tijdje doet ze niks meer. Ze is dood. Daiji wil verder lopen, maar de hitte is te sterk. Hij wil zijn familie redden. Dat kan niet dus besluit hij naar zijn grootmoeder- en vader te lopen, 10 kilometer verderop. Ineens valt er zwarte regen uit de lucht. De Amerikanen gooien benzine uit de lucht. Daiji gaat schuilen onder de ingezakte brug. Daar ziet hij Kyoko. Ze leeft nog. Na een tijdje houd de regen op en gaat hij verder. Eenmaal aangekomen bij het huis van zijn grootmoeder- en vader word hij daar een paar dagen verzorgd. Hij gaat na een paar dagen naar zijn oude huis die zwaar was getroffen door de ‘Pikadon’. Er is niks meer. Alleen een grote kale zwarte vlakte van as. Ze gaan informeren bij het ziekenhuis waar zijn moeder, broer en 2 zusjes zijn gebleven. Er word geïnformeerd dat zijn moeder en jongere zusje nog leeft, maar zijn broer en zijn grotere zus zijn verbrand en overleden. Zijn grootmoeder was altijd erg verzorgd en hield zich altijd erg sterk, maar nu kon Daiji duidelijk zien dat zijn grootmoeder- en vader uit huilen uitbarsten. Ze besluiten zijn moeder en jongere zusje de volgende dag op te zoeken in het ziekenhuis en zijn moeder ziet er niet zo goed uit. Ze overleefd het wel, maar had 1 arm, een paar ribben en veel kneuzingen opgelopen. Zijn jongere zusje had veel inwendige kneuzingen, maar zou snel genezen. Zijn moeder verteld dat ze onder het puin lag en zich eigenlijk niet kon bewegen, maar dat ze toch de kracht had óm te bewegen, omdat ze alleen maar dacht: Ik moet mijn kinderen vinden! Ze zei dat ze met zijn jongere zusje kon ontsnappen aan de vuurzee, maar de broer en oudere zus van Daiji niet kon redden, omdat ze haar kleren al verbrande toen ze nog niet eens in het vuur was. Zijn broer en zus lagen bewusteloos in de tuin, maar zijn levend voor de ogen van zijn moeder verbrand. Een paar dagen later mochten de moeder en het jongere zusje van Daiji naar huis. Ze hebben een paar dagen in het huis van zijn grootmoeder- en vader gewoond. Zijn moeder heeft na een paar maanden haar kapperszaak weer opnieuw geopend en op een normale avond nadat de zaak was gesloten belde er nog iemand aan. Ze dachten dat het een klant zou zijn. En die konden ze niet zomaar laten staan. Al waren ze gesloten. Daiji zou voor zijn moeder en zusje zorgen. De moeder van hem deed de deur open en ineens hoorde hij een schreeuw, het was zijn moeder. Hij rent naar haar toe en ze ligt in de armen van een vieze man in smerige kleren. Zijn moeder zei dat het zijn vader was, maar Daiji herkende zijn vader niet eens meer na die 4 jaar. Hij was wel blij maar verward. Was dat zijn vader? Op een dag gingen ze met de familie naar de Fudointempel om de doden te herdenken. Ineens brak zijn vader in huilen uit. Hij was gestrest. Maar nadat dat was gebeurt begon hij vooruit te denken in positieve zin. Hij wou weer een huis opbouwen waar vroeger voor de Pikadon zijn oude huis stond. Al meer mensen hadden dat gedaan. Maar sommigen wouden dat niet doen door de herinneringen en de straling volgens wetenschappers. Een jaar na de ‘Pikadon’ ging hij met zijn klasgenoten naar de herdenking van het afgelopen jaar. Ze mochten een uur laten op school komen vanwege de herdenking en dus hadden ze afgesproken naar de school te lopen. Hij had Kyoko nu al een jaar niet meer gezien. Ineens voelde hij dat iemand zijn arm vastpakte. Het was Kyoko. Ze zag er heel anders uit. Ze was een echte jonge vrouw geworden. Daiji was echte vrienden met haar van vroeger, maar Daiji voelde wel iets meer voor haar. Kyoko vroeg of hij een keer langs kwam bij haar nieuwe huis. Gelijk na school was hij naar haar huis gegaan en was hij door haar omhelsd. Ze was heel erg blij dat hij nog leefde en hij dacht ook zo over haar. Kyoko voelde nu ook wat voor hem en ze gingen thee drinken in haar huis met haar moeder. Haar moeder had ook zwaar geleden door de bom. Ze had overal op haar gezicht littekens van glasscherven. Daiji had aan zijn moeder belooft dat hij niet te laat thuis zou komen en moest naar huis. Ze hadden afgesproken om de volgende dag weer iets met elkaar te gaan doen. Ze gingen picknicken bij de Fudointempel en ze leek nogal vermoeid. Hij was bang dat ze door de straling zo vermoeid was. Maar ineens was ze weer springlevend. De volgende dag zouden ze weer afspreken, maar toen was ze niet op school en toen hij bij haar thuis kwam was ze ziek. Ze zou ’s avonds nog voor alle zekerheid naar de huisarts gaan. Ze hadden gedacht dat het waarschijnlijk bof zou zijn en hij zou ’s avonds naar haar huis gaan om te kijken of het inderdaad bof was na het huisartsbezoek. Ze deed niet open en hij besloot te wachten en te denken aan zijn familie. Na 2 uur hoorde hij iemand op de trap in het huis lopen, het was haar moeder. Ze vroeg waarom hij hier nog was en of hij er al zolang zat. Maar Daiji wou graag weten hoe het met Kyoko was, maar de moeder van haar keek teleurgesteld. Ze zou nog maar ongeveer 3 maanden te leven hebben. Hij ging bij haar op bezoek en 1 maand later stierf ze. Hij was naar de Fudointempel te gaan het had gedacht dat 160.000 slachtoffers door de Pikadon meer dan genoeg was.

3 Over de auteur.

Herman van Campenhout reist de wereld rond op zoek naar verhalen. Uit Japan bracht hij dit aangrijpende oorlogsverhaal mee. Een verhaal dat inslaat als een bom, over de wreedheid van oorlog, het verdriet en de ontreddering van onschuldige slachtoffers en de hoop om opnieuw te beginnen.

4 Over het boek.

A Welke illustratie staat er op de voorkant van het boek?

Je ziet een Japanse jongen en meisje en daarachter een grote rookwolk in Hiroshima in de 2^de wereldoorlog na een proef door de Amerikaanse atoombom op Hiroshima te laten vallen. Een Pikadon.

B Is het boek aan iemand opgedragen?

Dit boek is opgedragen aan de slachtoffers van de atoombom in Hiroshima.

C Beschrijf de plaatsen die voorkomen in het boek.

De Fudointempel. Daar kon je tot rust komen en de doden herdenken die waren gevallen na de atoombom op Hiroshima. Verder had het geen betrekking op de schrijver.

D Vanuit welk perspectief is het verhaal geschreven?

Dit verhaal is geschreven vanuit de schrijver die de wereld rondreist op zoek naar belangrijke en aangrijpende gebeurtenissen.

E Heeft het verhaal een open of gesloten einde?

Een gesloten einde, want het eind is een rustig einde waarvan je echt weet dat het verhaal is afgelopen.

5 Leeservaringen.

Spreekt het onderwerp van het verhaal je aan of niet? Hoe komt dat?

-Ja, het onderwerp van dit verhaal spreekt mij erg aan, want het gaat over een waargebeurd en aansprekende gebeurtenis.

Ben je door het verhaal aan het denken gezet?

-Ja, ik ben door het verhaal uiteraard aan het denken gezet, want ik zou eigenlijk wel en niet willen weten hoe het zou zijn in de oorlog na zo’n aanslag.

Is uitgekomen wat je van tevoren van het verhaal verwachtte?

-Ja, er is uitgekomen wat ik van tevoren van het verhaal verwachtte, want ik dacht dat er heel veel doden zouden vallen en dat er veel schade zou zijn aangericht. Aan de praktische kant maar ook aan de mentale kant.

Ben je door het lezen of bekijken van het verhaal anders over het onderwerp gaan denken?

-Ik ben door het lezen van het verhaal niet anders over het onderwerp gaan denken. Ik had wel verwacht dat de mensen die nog zouden overleven of nog dood zouden gaan door andere omstandigheden door de atoombom en dat de mensen een trauma zouden krijgen.

Wordt het onderwerp goed en grondig uitgewerkt of blijft het toch tamelijk oppervlakkig?

-Het onderwerp word goed en grondig uitgewerkt doordat er van alles word verteld. Zelfs de details.

Is het onderwerp verrassend uitgewerkt of behoorlijk voorspelbaar?

-Het onderwerp is verrassend uitgewerkt. Je zou denken dat de meeste mensen totaal in paniek zouden raken, maar ze denken rustig na wat ze willen doen, om nog zoveel mogelijk mensen te redden.

Bevat het verhaal genoeg gebeurtenissen om je te blijven boeien?

-Het verhaal bevat zeker genoeg gebeurtenissen om me te blijven boeien, omdat er spannend blijft.

Zit er genoeg tempo in het verhaal of valt het af en toe stil?

-Er zit genoeg tempo in het verhaal. Er word niet te lang doorgepraat over 1 onderwerp.

Zijn de gebeurtenissen geloofwaardig en waarschijnlijk?

-De gebeurtenissen zijn eigenlijk niet geloofwaardig, omdat het raar is dat een zilveren buis zoveel schade kan aanrichten na 1 test.

Zijn de gebeurtenissen herkenbaar?

 -Nee

Is de hoofdpersoon een held op wie je zou willen lijken? Wat spreekt je zo in hem aan?

-Ja ik zou wel op de hoofdpersoon willen lijken, omdat hij toch wel een held zou zijn, omdat hij zijn eigen leven waagt om nog bekende of onbekende mensen te redden uit de vuurzeeën.

Veranderen de personages door wat ze meemaken en is dat begrijpelijk?

-De personages veranderen wel door wat ze meemaken, omdat Daiji toch degelijk een licht trauma oploopt en zijn moeder ook. En dat is zeer begrijpelijk, omdat de moeder van Daiji haar zoon en dochter levend voor haar ogen heeft zien verbranden.

Heeft het verhaal een ingewikkelde opbouw? Hoe komt dat?

-Nee, het verhaal heeft geen ingewikkelde opbouw, omdat alles toch vrij logisch op elkaar volgt.

Vind je het verhaal lastig of makkelijk om te lezen? Heeft het taalgebruik hier mee te maken?

-Ik vind het verhaal toch soms moeilijk om te begrijpen, omdat er veel Japanse woorden in worden gebruikt.

6 Verwerkingsopdracht.

Schrijf een ander slot aan het verhaal.

Kyoko ligt in het ziekenhuis, omdat ze lijd aan de straling door de atoombom op Hiroshima. Ze overleeft het en ze bouwen een nieuw en geweldig huis in de vroegere wijk waar ze woonden. Daiji en Kyoko krijgen 2 kinderen. Daiji en Kyoko studeren op de universiteit en helpen aan de wederopbouw van Hiroshima. Maar niet alleen aan de wederopbouw aan Hiroshima, maar ook die van heel Japan. Door de hevige oorlog met Amerika.